Χαρακτηρισμός της Ταρσίτσας και του Ιερέα (Μπουρουτζοπούλου Α.)

Χαρακτηρισμός της Ταρσίτσας από το διήγημα του Παύλου  Νιρβάνα  «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»

Ή Ταρσίτσα  φαίνεται να είναι μία γυναίκα με βαθιά πνευματικότητα και εσωτερική δύναμη η οποία βρίσκει νόημα στη ζωή μέσα από την παράδοση και τη θρησκεία κάθε τροπάριο που άκουγε το συνδέεται για τη δική της εγκόσμια ζωή δεν είναι μονάχα η εκκλησία έλεγε από μέσα της που περιμένει τον νυμφίο της.

«Κάθε τίμια γυναίκα πρέπει να τον περιμένει και να τον απαντέχει μέρα και νύχτα για να γίνει το θέλημα του θεού.»

Αυτά της τα λόγια αποδεικνύουν τον πόθο της για το νυμφίο που δεν είναι μόνο θεολογικός αλλά και μία έκφραση της ανθρώπινης ανάγκης για σύνδεση και ολοκλήρωση η ελπίδα της να συναντήσει έναν σύντροφο ζωής γίνεται η μπάλα ανάμεσα στο πνευματικό και τον υλικό κόσμο ένας τρόπος να κρατάει ζωντανή την πίστη της όχι μόνο στον θεό αλλά και στην ίδια τη ζωή όπως η ίδια την ονειρευόταν για την ίδια και στην κορόιδευαν αυτή η ήξερε ότι αυτό ήταν το θέλημα του θεού.

Χαρακτηρισμός του Ιερέα από το διήγημα του Παύλου  Νιρβάνα  «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»

Ο παπάς είναι ένας άνθρωπος που βλέπει τα πράγματα ρεαλιστικά και γίνεται σκληρός.

«Ακόμη δεν την έβγαλες ευλογημένη αυτή την ιδέα από το μυαλό σου ακόμα τη συλλογίζεσαι την παντρειά.»

Αυτά του τα λόγια τον κάνουν να φανερώνει το πραγματικό του πρόσωπο αδιαφορώντας για τις ελπίδες της Ταρσίτσας δείχνοντας ειρωνεία απέναντί της αντί να τις στηρίζει ενδιαφέρεται κυρίως για τα δικά του συμφέροντα και την οικογένειά του αυτό Φαίνεται ξεκάθαρα στα λόγια που τις είχε πει δίχως κανέναν οίκτο:

«καλά και άγια είναι όλα αυτά Ταρσίτσα μου, μα κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός  τον Αύγουστο. Γεράσαμε ξαδέρφησα δεν το κατάλαβες;»

Αυτή του στάση, τον απομακρύνει από την αποστολή του ως ιερέα που είναι να βοηθά όσους έχουν ανάγκη όπως  η ξαδέρφη του, αφήνοντας την να μένει μόνη παλεύοντας με την πίστη της και την μοναξιά της.

Άρτεμις Μπουρουτζοπούλου