Το ξύλο (Παυλίδης Κ.)

Τον  τελευταίο καιρό, η ζωή  μου είναι όλο ξύλο. Ξύλο γιατί δεν ξέρω να μαγειρεύω, να καθαρίζω, γιατί χαζεύω, γιατί δεν περιποιούμαι τον εαυτό μου και γιατί μεγαλώνω! Γιατί, λένε, ότι δεν μπορώ να κρατήσω το σπίτι μου, γιατί είμαι άχρηστη σαν μάνα και έχω καταστρέψει και την κόρη μου, τη Γιώτα. Για όλες αυτές τις παράλογες αιτίες αναγκάζομαι καθημερινά να υπομένω ατελείωτο ξύλο. Αυτό που με οργίζει περισσότερο είναι οι απόψεις του άντρα μου του Αλέκου, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του αρμόδιο «να με βάλει σε σειρά» μέσω το ξύλου και της βίας. Έχω αγανακτήσει, έχω κουραστεί και ο θυμός βράζει μέσα μου. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα.

Παυλίδης Κωνσταντίνος